Los muertos nun necesiten
aspirina o
tristura
supongo.
Pero quiciabes necesiten
orpín,
zapatos non
pero un llugar onde
caminar.
Cigarrinos non,
mos dicen,
pero un llugar onde
arder
O mos dicen:
Espaciu y un llugar pa
esnalar,
da
igual.
Los muertos nun me
necesiten.
Nin los
vivos.
Pero quiciabes los muertos se necesiten
unos a
otros.
En realidá, quiciabes necesiten
tolo que nós
necesitamos
y
necesitamos tanto
Si solo supiéramos
qué
ye.
Probablemente
ye
too
y probablemente
toos nós morreremos
tentando
algamalo
o morreremos
porque nun
lo
consiguimos.
Espero que
cuando yo tea muertu
atalantéis
que consiguí
tanto
como
pude.
No hay comentarios:
Publicar un comentario